احساس جاری (اشعار ناب و دوبیتی زیبای پارسی)

مجموعه اشعار زیبای پارسی در زمینه تصاویر و عکس های زیبا

احساس جاری (اشعار ناب و دوبیتی زیبای پارسی)

آنچه از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند...

دنبال کنندگان ۵ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
http://s8.picofile.com/file/8336014784/%DA%A9%D8%B3%D8%A8_%D8%AF%D8%B1%D8%A2%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D8%A7%DA%A9%D8%B3_%D8%A2%DA%AF%D9%87%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%AA%DB%8C.gif
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

غزلیات سعدی

عشق گنجور

ماه سعدی

گنجور عاشقانه

عشق جانان همچو شمعم

سحرگاهی شدم سوی خرابات

غزلیات شهریار

بی تابم و از غصه این خواب ندارم

رباعیات خیام

در حقیقت خود به خود می باخت عشق

غزلیات عطار

پیش تو بسی از همه خوارترم من

دلتنگمو

دلتنگم و با هیچکسم میل محسن چاوشی

دلتنگم و با هیچکسم میل سخت نیست

دلتنگم و با هیچکسم میل دانلود

با هیچکس میل سخنم نیست ولیکن

بزن باران که دین را دام کردند گنجور

اشعار وحشی بافقی

صبر گنجور

چون لاله به نوروز قدح گیر بدست

بهار خیام

شعر کامل دلبران دل میبرند اما تو جانم میبری

شعر دلبران دل میبرند اما تو جانم میبری از کیست

دلبران دل میبرند اما تو جانم میبری مولانا

دوست گنجور

دل نهادم به صبوری

یار گنجور

درد دل سعدی

ای عجب دردی است دل را بس عجب

تبلیغات باکس آگهی
توضیح دلخواه
توضیح دلخواه

آخرین مطلب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
آخرین نظرات
پیوندهای روزانه
پیوندها
قدرت گرفته از بلاگ بیان

شاعر میگه : لا تقسوا علی أنثی إلا فی عناقها… به زن سخت نگیرید مگر به هنگام در آغوش کشیدنش :))
  • ۱۷۳
  • ۰

من به هنگامه ی صبح ازتو تقدیر کنم
  • ۸۹۶
  • ۰

بودنم را هیچ کس باور نداشت
  • ۹۳۰
  • ۰

ترسم که تو هم یار وفادار نباشی
  • ۴۳۴
  • ۰

نیش نامرد از نیش عقرب بدتر است
  • ۲۹۶
  • ۰

محشر از نام شما حقّا که محشر می شود
  • ۲۸۰
  • ۰

روح سحری، ناز دمیدن داری
  • ۲۸۷
  • ۰

غم عشقت بیابون پرورم کرد
  • ۲۱۵
  • ۰

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
  • ۲۵۰
  • ۰

روزگاریست در این کوچه گرفتار توام
  • ۳۵۹
  • ۰

بیدار شدم دست تو در دستم بود
  • ۵۳۹
  • ۰

سه درد آمد به جونم هر سه یک بار(بابا طاهر)
  • ۴۹۶
  • ۰

دو بیتی باباطاهر (کاسه چشمم سرایت)

همین بغض که از خیال تو مرا هست

بی قرار هیچ قراری نبوده ام2

رنگ داغم گشته پنهان در کلام

در سرم از عشق این سودا خوش است

در سرم از عشقت این سودا خوش است2

پس لرزه های رفتنت گاهی تکانم می دهد

جان داده آذربایجان امداد ایران

پر نقش تر از نقش دلم بافته ای نیست

همه ی آن چیز ها شبیه من شدند و درد فراق گرفتند

زیر این آسمان ابری

و این ساعت گیج را دوست دارم

زندگی با همه وسعت خویش

دلم گرفته است یا دلگیرم

یا درد و غمی که داده ای بازش گیر

از خواب چو برخیزم

من که حیران ز ملاقات توام

هرگز گمان مبر زیاد تو غافلم

آنگاه که غرور کسی را له می کنی

در کوی تو معروفمو از روی تو محروم

ما بهاری وسط باییزیم

نیکی و بدی که در نهاد بشر است

از من گذشت و من هم از او بگذرم ولی

زندگی درک همین لحظه هاست

مسکینی با کفش پاره

یادش بخیر یار فراموشکار ما

دوری و زنده به گوری به هم آمیخته اند

نترسم که با دیگری خو کنی

لحظه ها میگذرند آنچه بگذشت

رنگ رخساره خبر می دهد از سر نهانم

بی تو بی فایده و بی هیجان است جهان

بی توامابه چه حالی من ازآن کوچه گذشتم

ترا چه غم که شب ما دراز میگذرد

نی من منم و نی تو تویی

ما را ز شب وصل چه حاصل

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد

آمدی و همه فرضیه ها ریخت به هم

گفت تاکی صبر باید کرد

به یاد یک لحظه که ماهم شدی من هنوز ماه نگاه می کنم

پاییز ای سرود خیال انگیز

کوری یعقوب یا رسوایی بانوی مصر

عشق او بر دل سنگی حرم غالب شد

شب می سوزد تا صبح فانوسی نخواهد ماند

تا لب لعل تو هست نیست میسر تقوا

رنگ داغم گشته پمهان در کلام

در دل و جان خانه کردی

دوش عقلم هوس وصل تو شیدا میکرد

بی قرار هیچ قراری نبوده ام

در هجوم بی کسی با آن همه دلواپسی

از عین علی دیده ما بینا شد

با دوست پریشانم بی دوست پریشان

نکند فکر کنی در دل من یاد تو نیست

نقطه ی امن جهان شیب کم شانه ی توست

دلم به یاد کسی می تپد بیا ای دوست

گفتی که دلتنگی نکن آخ مگه میشه نازنین

دلم من لطف بفرما سر جایت بنشین

آنان که درد عشق ندارند مرده اند

از یاران به یاران ندا می رسد

ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ، ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ

از ازل ایل و تبارم همه عاشق بودن

بی قرار توام و در دل تنگم

می توان دوست داشت تو را و ندانی تو

ابر می بارد و من میشوم از یار جد

گفته بودم تو را دوست ندارم دیگر

بیار باده که بنیاد عمر بر باده است

همین بغض که از خیال تو مرا هست بس

شعر اگر تیغ عالم بجنبد زجای

در سرم از عشقت این سودا خوش است

ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یارنیست

مُردگان ، به خانه ی خود بازگشته اند. این زندگانند

در سینه هزار و یک معما دارم هرچند دلی بیکس

آوای درونم سوت و کور گشته

یاد تو حس قشنگی ست

ز حد بگذشت مشتاقی و صبر

چنان مشتاقم ای دلبر

روی به خاک می‌نهم

از خویش خبر نیست مرا

لطفی است که می‌کند غمت با دل من

دلتنگم و با هیچ‌کسم میل سخن نیست

جانم بسوختی

لطفی ست که می‌کند غمت با دل من

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست

اشتیاقِ تو مرا سوخت2

گر بدانی حال من

ترک ما کردی، برو هم صحبت اغیار باش

مدتی هست که حیرانم و تدبیری نیست

پنهان اگر چه داری چون من هزار مونس

از گل شنیدم بوی او

بر بی کسی من نگر و

ما نباشیم که باشد که جفای تو کشد

از تو ستانم دل نافرمان را،

دوش می‌گفت که فردا بدهم کام دلت

ما ترک سر بگفتیم

روی در روی و نگه بر نگه

تمام جان و تنم را

اتفاقم به سر کوی کسی افتاده‌ست

به سودای تو مشغولم ز غوغای جهان فارغ

من چه دانم که چرا از تو جدا افتادم؟

خنک آن روز که در پای تو جان اندازم

بیا که در غم عشقت